Το παρόν άρθρο δεν αναφέρεται στα δραματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την Μάχη της Κρήτης (20 έως 29 Μαΐου 1941), αλλά ούτε και σε αυτά που ακολούθησαν τη Μάχη, δηλαδή τη κατοχή της Κρήτης (1941 έως 1945) από τους Γερμανούς και Ιταλούς και την αντίσταση του τοπικού πληθυσμού. Για αυτά έχουν γραφτεί πολλά από ειδικούς και μη, ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα κλπ. Το άρθρο αυτό σκοπό έχει να φωτίσει μια άλλη πλευρά των γεγονότων, σχετικά άγνωστη ή ξεχασμένη, αυτής της τύχης που είχαν τα άτομα που διέπραξαν βιαιότητες ή εγκλήματα πολέμου στην Κρήτη κατά την χρονική αυτή περίοδο. Έτσι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ο επίλογος της Μάχης της Κρήτης.

Άξια μνείας από τις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δίκη του Κουρτ Στούντεντ, που έγινε στη Γερμανία, είναι τα αρχεία του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Στρατού που βρίσκονται στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας και η νομική αναφορά της επιτροπής εγκλημάτων πολέμου των Ηνωμένων Εθνών.

Αντίστοιχα «επίσημα» στοιχεία για τις άλλες δίκες, που έγιναν στην Ελλάδα, είναι δυσεύρετα και γι' αυτό πολλά από τα αναφερόμενα σε αυτές προέρχονται από τον τύπο της εποχής ή άλλες πιο πρόσφατες αναφορές που εντοπίστηκαν για τα γεγονότα αυτά.

Οι περιπτώσεις που παρουσιάζονται παρακάτω έχουν να κάνουν τόσο με εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον στρατιωτικών (δίκη Στούντεντ), όσο και με εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον πολιτών (δίκες Αντρέ, Μπρόγιερ, Μύλλερ και Σούμπερτ). Εκτός από την πληροφόρηση που προσφέρει το άρθρο, στο τέλος, προσπαθεί να προκαλέσει τον προβληματισμό αναφορικά με την απόδοση της δικαιοσύνης στις περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου.