Οι σελίδες της θύμησης,
ξετυλίγουν το κουβάρι της μνήμης και επιχειρούν να ανασύρουν
απο τη λήθη, μερικές από τις εικόνες που ζήσαμε στο
Θραψανό τα παλιότερα χρόνια.
Φαντάζουν ιδανικές και ατσαλάκωτες καθώς φιλτράρονται και
ωραιοποιούνται μέσα από το θαμπόγυαλο του χρόνου,
και αποτυπώνονται με λόγια, όχι για να γράψουν ιστορία,
αλλά γιατί ελπίζουν να μας χαρίσουν νοσταλγία, καλή διάθεση
και χαμόγελο.
Εκείνο που δεν μπορεί να αποτυπωθεί, είναι το άρωμα που
αναδίδουν καθώς ξεδιπλώνονται, όπως ο ευκάλυπτος, η μέντα και
η κανέλλα, απο τις φλόκες και τις κανελλάδες που προσέφεραν τα
καφενεία τις απόκριες. ...
