Το κόπανο είναι ένα χοντρό κλαδί συνήθως απο ελιά, με το οποίο χτυπάνε για να σπάσουνε τους βώλους, και έχει ένα λεπτότερο παρακλάδι απο όπου το κρατάνε.
Θυμηθείτε την μαντινάδα:
"Ως κι αν εψηλοπέτουνα να παντρευτώ στη χώρα στο Θραψανό παντρεύτηκα και κοπανίζω χώμα."
Το κοπάνισμα αργότερα καταργήθηκε και την δουλειά αυτή την ανέλαβε το σκαφτικό με τις φρέζες.
Ακολουθεί το "μάλαγμα" το ανακάτεμα δηλαδή του χώματος με το νερό.Το μάλαγμα γινόταν με τα πόδια, και αφού αγκαλιάζονταν δυό τρείς μαζί, σαν να χόρευαν πεντοζάλη, τσαλοπατούσαν ανακατεύοντας τον πηλό.
Ο πηλός τυλίγεται με βρεγμένα τσουβάλια και φυλάγεται έως ότου χρησιμοποιηθεί.
Εδώ και αρκετά χρόνια η παραπάνω διαδικασία έχει εξελιχθεί με ειδικές μηχανές μαλάγματος ή έχει τελείως καταργηθεί καθώς τον πηλό -ειδικά για τα μικρότερα αγγεία- οι περισσότεροι αγγειοπλάστες το παίρνουν συσκευασμένο έτοιμο από εξειδικευμένα εργοστάσια.
